Ben je te jong te veel belast dan komt er "rek" op je vaardigheden... (het elastiekje).

Dat betekent in een onsamenhangend patroon stress ...

Maar wanneer je hier weer een samenhangend patroon op je probleem van kunt maken heb je een extra sterke vaardigheid.

Die kun je weer inzetten en gebruiken.

​

Heb je iets meemaakt wat niet bij je leeftijd en je positie hoort dan verstoort dat de natuurlijke richting van het natuurlijke tempo van je energie.

Een onsamenhangend patroon gaat op de automatische piloot zodra er een gelijksoortige situatie is.

Soms was er een oplossing met een gedachte, soms loste je het probleem op met je lichaam, soms chemisch, soms gedrag. Soms alles

Dit kan tijdelijk een prima oplossing zijn geweest.

Wanneer deze oplossing later niet meer hebt kunnen/mogen/willen "doorvoelen" om de extra lading weer los te laten wordt het een onbewust onsamenhangend patroon.

En zolang dit onbewust blijft, blijf je deze zelfde oplossing herhalen in alle situaties die je aan die oude situatie denken doen.

​

Dat wat je geleerd hebt voor je 4e jaar gaat direct naar het onbewuste.

Voor je 4e kun je nog niet twijfelen, redeneren, argumenteren.

De patronen die je dan leert ervaar je later vaak als je identiteit.

​

Ook een situatie op een volwassen leeftijd kan een pijnleeftijd worden.

Een emotie die niet gevoeld kan worden of te hevig is kan naar het onbewuste gaan. 

Wanneer je daar later niet op terug komt kan dat de pijnleeftijd worden.

.